Όσο είμαστε νέοι υπάρχει όπως λέμε μια βιολογική ισορροπία, δηλαδή οι αιτίες που προκαλούν το γήρας εξουδετερώνονται από τις εσωτερικές άμυνες, τα φυσικά όπλα απέναντι στα σημάδια των καιρών.

Όσο όμως μεγαλώνουμε, ο οργανισμός κουράζεται και καταπονείται με αποτέλεσμα κάποια στιγμή οι βιολογικές μας αντιστάσεις να εξαντλούνται. Και τότε οι δυνάμεις του γήρατος αρχίζουν να επικρατούν.

Αυτές ονομάζονται ελεύθερες ρίζες. Οι ελεύθερες ρίζες είναι κάποια μικρά σωματίδια, τα οποία είναι ιδιαίτερα επιβλαβή για τα κύτταρα. Έτσι, όταν μία ελεύθερη ρίζα επιτεθεί σε ένα κύτταρο, είναι δυνατό να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη. Είναι σαν τη σκουριά που σιγά σιγά καταστρέφει και οξειδώνει. Οι ελεύθερες ρίζες γερνάνε τα κύτταρά μας.

Πέρα όμως από τη φυσιολογική γήρανση, τα τελευταία χρόνια έχει επιστημονικά αποδειχτεί ότι οι ελεύθερες ρίζες μπορεί να αποτελούν και αιτίες για την εμφάνιση διαφόρων μορφών καρκίνου, καρδιαγγειακών νοσημάτων και αρτηριοσκλήρυνσης, δερματικών παθήσεων και πρόωρης γήρανσης του δέρματος και γενικά διαταραχών με μεγάλη συχνότητα στους σύγχρονους πληθυσμούς, όπως επίσης και αισθητικών προβλημάτων όπως η γήρανση του δέρματος, οι ρυτίδες και η κυτταρίτιδα. Άρα λοιπόν ένας βασικός εχθρός της νεότητάς μας είναι οι ελεύθερες ρίζες.

Στο σώμα μας φυσιολογικά υπάρχουν ως προϊόν του μεταβολισμού μας των καύσεων που καθημερινά κάνουμε. Όμως ελεύθερες ρίζες μπαίνουν στον οργανισμό μας από το νέφος, το κάπνισμα, παράγονται όταν πίνουμε πολύ, όταν αγχωνόμαστε ή είμαστε στρεσαρισμένοι και γενικότερα με το πέρασμα των χρόνων αυξάνονται στο σώμα μας.

Όσο είμαστε νέοι και είναι σε χαμηλά επίπεδα, ο οργανισμός μπορεί και τις εξουδετερώνει με τους αμυντικούς του μηχανισμούς. Ο κυριότερος μηχανισμός άμυνας του οργανισμού είναι τα αντιοξειδωτικά του, ουσίες που εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες μετατρέποντάς τις κατά αυτόν τον τρόπο σε μη τοξικές. Όσο όμως μεγαλώνουμε οι ριζώνουν στον οργανισμό μας και μας γερνάνε. Γερνάνε τα αγγεία μας, γερνάνε το δέρμα μας, γερνάνε όλα τα βιολογικά μας όργανα. 

Άρα λοιπόν για να μπορέσουμε να τις αντιμετωπίσουμε θα πρέπει να ενισχύσουμε τις αντιοξειδωτικές μας άμυνες. Δηλαδή να πάρουμε περισσότερα αντιοξειδωτικά συστατικά από πού αλλού από τη διατροφή μας. Κατά συνέπεια, απαιτείται αύξηση της κατανάλωσης τροφών που περιέχουν τις ουσίες αυτές, ιδιαίτερα δε από άτομα υψηλού κινδύνου, όπως είναι οι καπνιστές, άτομα με αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, άτομα που εργάζονται σε βιομηχανίες χημικών προϊόντων κ.λ.π.. Οι κυριότερες από αυτές είναι το β-καροτένιο, η βιταμίνη C, η βιταμίνη Ε, το σελήνιο, τα διάφορα φλαβονοειδή, οι κατεχίνες, οι λιγνάνες κ.α.. 

Πηγές αντιοξειδωτικών

ΛΑΧΑΝΙΚΑ

Όλα με έμφαση στην πορτοκαλί κολοκύθα, καρότο, σπανάκι, μπρόκολο, σπανάκι, πορτοκαλί πιπεριά, κρεμμύδι, μωβ λάχανο, ντομάτα

ΦΡΟΥΤΑ

Όλα με έμφαση στα εσπεριδοειδή, φραγκοστάφυλα, φράουλες, μάνγκο, πορτοκάλια, βατόμουρα, μούρα, σταφύλια, ακτινίδια, φλοιός μήλου, ρόδι

ΕΛΑΙΑ 

Ελαιόλαδο, σησαμέλαιο

ΑΛΚΟΟΛΟΥΧΑ 

Κόκκινο κρασί, μπύρα

ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ 

Σουσάμι, καρύδια, αμύγδαλα

ΡΟΦΗΜΑΤΑ 

Πράσινο τσάι, καφές

Το β-καροτένιο, τα καροτενοειδή και η βιταμίνη C, αλλά και τα περισσότερα αντιοξειδωτικά στοιχεία έχουν μεγάλη φωτοευαισθησία, με αποτέλεσμα η έκθεση αυτών στο φως και τον αέρα χωρίς προστασία να τα καταστρέφει.

Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα προφύλαξής τους όπως να μη μένουν εκτεθειμένα πολλή ώρα μετά τον καθαρισμό τους τα φρούτα, οι χυμοί κ.α., να προτιμούνται τα ωμά και φρέσκα φρούτα και λαχανικά, καθώς με το μαγείρεμα, ιδιαίτερα σε υψηλές θερμοκρασίες, χάνουν ένα σημαντικό μέρος της θρεπτικής τους αξίας.

Πηγή: neadiatrofis.gr