Η γήρανση είναι ένα σύνολο βλαβερών μεταβολών που λαμβάνουν χώρα καθώς μεγαλώνουμε.

Η διαδικασία αυτή ξεκινά από την ενηλικίωση, επιταχύνει στη μέση ηλικία, κάνοντας ένα γιγαντιαίο άλμα μετά την ηλικία των πενήντα.

Πολλοί επιφανείς ερευνητές αντιμετωπίζουν σήμερα το φαινόμενο της γήρανσης σαν μια νόσο και όχι ως αναπόφευκτη συνέπεια του χρόνου που οδηγεί στη φυσική φθορά.

Έχουμε μάθει να θεωρούμε έναν ιό ή ένα βακτήριο ως παθογόνο, που επιτίθεται και βλάπτει την υγεία μας.

Όμως το μεγαλύτερο απ’ όλα τα παθογόνα είναι ο χρόνος!

Επομένως, όπως όλες οι διαδικασίες εξέλιξης των νόσων, έτσι και η γήρανση μπορεί να επιβραδυνθεί ή ακόμη και να ανασταφεί σε πολλές περιπτώσεις, διατηρώντας και ανακτώντας πάλι τη νεότητα και το σφρίγος μας.

Μην ξεχνάτε ότι ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς ή πολύ αργά για να προσπαθήσει κανείς να διακόψει αυτή τη διαδικασία.

Ο ρυθμός της γήρανσης δεν είναι καθορισμένος, ούτε προκαθορισμένος, ούτε και η διάρκεια ζωής του καθενός.

Η ταχύτητα με την οποία γερνάμε εξαρτάται από εμάς σε βαθμο μεγαλύτερο από αυτό που θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.

Η πιο επικρατέστερη αιτία της γήρανσης, σύμφωνα με τα νέα επιστημονικά δεδομένα, είναι η θεωρία των ελευθέρων ριζών.

Η γήρανση των κυττάρων προκαλείται, όταν αυτά υποστούν μόνιμες βλάβες από συνεχείς επιθέσεις ορισμένων χημικών μορίων που ονομάζονται ελεύθερες ρίζες.

Από χημικής άποψης, οι ελεύθερες ρίζες είναι απλώς μόρια τα οποία έχουν χάσει ένα ηλεκτρόνιο και προσπαθούν απεγνωσμένα να το κερδίσουν από ένα άλλο μόριο.

Μπορούν όμως να εξουδετερωθούν με τη βοήθεια αντιοξειδωτικών ουσιών που παραχωρούν ένα από τα ηλεκτρόνιά τους , επαναφέροντας με αυτό τον τρόπο τις ελεύθερες ρίζες στην ουδέτερη κατάσταση και βάζοντας τέλος στην κυτταρική καταστροφή που αυτές προκαλούν.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι το αμυντικό οπλοστάσιο του σώματός μας στις συχνές επιθέσεις των ελεύθερων ριζών είναι τα ένζυμα και άλλες χημικές ουσίες που ονομάζονται αντιοξειδωτικά, τα οποία αποτελούν ένα πανίσχυρο ελιξήριο νεότητας.

Όσο μεγαλύτερα είναι τα επίπεδα των αντιοξειδωτικών ουσιών που προστατεύουν τις ευάλωτες κυτταρικές μεμβράνες, τις πρωτεΐνες και το γενετικό υλικό μας (DNA), τόσο λιγότερο ικανές είναι οι ελεύθερες ρίζες να επιτεθούν και να προκαλέσουν βλάβες στα κύτταρα, και τόσο επιβραδύνονται τα σημάδια της γήρανσης και της εξασθένησης του οργανισμού μας.

Οι περισσότερες αντιγηραντικές ή μακροβιοτικές ουσίες βρίσκονται δίπλα μας, μπροστά στα μάτια μας και μπορούμε να απλώσουμε τα χέρια και να τις πάρουμε, με τη μορφή βιταμινών, μεταλλικών στοιχείων, φυσικών ενζύμων και αμινοξέων, βοτάνων, φυτών, τροφών και άλλων φυσικών ουσιών.

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι αυτά που τρώμε, ξεκινώντας από την παιδική ηλικία και σε όλη τη διάρκεια τη ζωής μας, έχουν μεγάλο και μόνιμο αντίκτυπο στην υγεία μας, στην επιβίωσή μας, στο ρυθμό γήρανσης και στη μακροβιότητά μας.

Είναι στο χέρι μας λοιπόν, να δώσουμε στα κύτταρά μας τα αντιοξειδωτικά όπλα που χρειάζονται για να έχουν τη δύναμη να αντισταθούν στις επιθέσεις του χρόνου και των ελεύθερων ριζών που αποτελούν την πρωταρχική αιτία της γήρανσης και των νόσων που σχετίζονται με αυτήν.